Zorgorganisaties denken het zonder zzp'ers af te kunnen

Successen van goed werkgeverschap worden in de media vooral gevierd door afscheid te nemen van zzp'ers. Zorgorganisaties denken in een zeer krappe arbeidsmarkt zonder zzp'ers in de zorg te kunnen.

'Nooit meer zzp'ers aan het bed'

Voor het FD is goed werkgeverschap hetzelfde als een maatregel tegen flex. In een artikel dat kopt 'Nooit meer zzp'ers aan het bed?' en gaat over voorbeelden van goed werkgeverschap, wordt duidelijk dat het welzijn van de eigen medewerkers niet het uitgangspunt is. Het doel is vooral het belemmeren van zzp inzet. De personele krapte in de zorg is met goed werkgeverschap te keren, aldus de krant. Dat wil zeggen; je hebt dan geen zzp'ers meer nodig. We schreven al eerder over 'goed werkgeverschap' bij Buurtzorg en Libertas, dat ook vooral tot doel had om afscheid te nemen van zzp'ers. Zorgorganisaties denken het dus zonder zzp'ers in de zorg af te kunnen.

Luister een fragment van het FD over zzp'ers in de zorg.

'Balans is zoek'

De NOS schrijft dit weekend een artikel in dezelfde lijn als het FD daarvoor deed. De vast flex verhoudingen in de zorgsector raken steeds meer verstoord en dat zou de schuld zijn van de zzp'er. Die groep groeit namelijk wel en het aantal vaste medewerkers in de zorg blijft gelijk. Een onwenselijke ontwikkeling, aldus de NOS. Ook in dit artikel worden enkele voorbeelden naar voren gebracht van goed werkgeverschap, zonder dat duidelijk wordt of dit de eigen medewerkers daadwerkelijk helpt. Het artikel vertelt vooral hoe gunstig het is dat er zo snel mogelijk afscheid genomen kan worden van zzp'ers. Volgens zzp koepel VZN is het weren van zzp'ers geen duurzame oplossingsrichting.

Snel afscheid van zzp'ers

De organisaties die inspraak en zeggenschap bieden, zijn het meest verheugd over de verminderde inzet van zzp'ers in de zorg. Alsof de zzp'er de oorzaak is van slecht werkgeverschap. Hiermee slaan deze organisaties de oorzaak over van de toenemende flexibilisering, verzuim, verloop en uitstroom. Wat inspraak en zeggenschap de medewerkers van organisaties precies brengt wordt niet toegelicht in het artikel. Deze vraag wordt namelijk niet gesteld. Wel wordt aangegeven dat medewerkers blij zijn dat zij nu 'hele weken werken met een vast team. Vroeger zaten er in een ploeg van acht verpleegkundigen soms wel vijf zzp'ers.' Uit welke organisaties de toegestroomde nieuwe verpleegkundigen afkomstig zijn wordt niet uitgelegd. In een krappe arbeidsmarkt is het niet ondenkbaar dat het succes van de ene organisatie, een andere in de problemen brengt.

Werkgevers implementeren geleerde lessen uit de jaren '80

Het is landelijk nieuws dat werkgevers in de zorg interesse beginnen te tonen in de 'Magneet' ziekenhuizen uit de jaren '80. Hoe je aantrekkelijk werkgever kunt worden in de zorg is ruim 35 jaar bekend. De behoeften van zorgprofessionals zijn universeel, iets dat sinds de jaren '80 werd vastgesteld. Organisaties kunnen sinds die periode een actieprogramma implementeren om de participatie van medewerkers te vergroten. Principes zoals inspraak en zeggenschap worden sinds de eind vorige eeuw als leidend gezien. In Nederland is echter eind vorig jaar nog wetgeving nodig om implementatie af te dwingen. Het programma rondom Magneet ziekenhuizen heet Excellente Zorg. Dit jaar komen de eerste voorbeelden van implementatie naar buiten.

Alle zorgmedewerkers zijn hard nodig

De media aandacht voor goed werkgeverschap wordt tot op heden vooral gevierd over de rug van zzp'ers heen. Maar wat als alle zorgmedewerkers nodig zijn? Wat als de krapte in de arbeidsmarkt inmiddels zo groot is dat vast én zzp beiden noodzakelijk zijn om de continuïteit te blijven borgen? De indruk in de media is dat 'vast' uitwisselbaar is met 'zzp'. Alsof meer vaste medewerkers zzp'ers automatisch overbodig maken en we afscheid kunnen nemen van een tijdelijk verschijnsel. In een krappe arbeidsmarkt kunnen organisaties niet zonder zzp'ers. Al jaren niet. Daarnaast doet dit soort berichtgeving geen recht aan de tomeloze inzet van zzp'ers in de zorg. Sinds de jaren '80 ondersteunen zij namelijk zorgorganisaties bij de continuïteit van zorg. Dat is inmiddels net zo lang als de periode waarin zorgorganisaties geleerde lessen uit het buitenland hadden kunnen toepassen om hun eigen medewerkers te behouden.